Schijnconstructie bij PostNL?

Schijnconstructie bij PostNL?

6 december 2017. Volgens vakbond FNV heeft PostNL door middel van een schijnconstructie pakketsorteerders in de depots Waddinxveen, Amersfoort en Goes jarenlang onderbetaald. De postsorteerders eisen een nabetaling van € 5 miljoen.

Volgens de vakbond worden de werknemers niet betaald volgens de PostNL-cao. Ze zijn de tewerkgesteld via een constructie met een uitzend-bv als onderaannemer die weer personeel inhuurt van een ander uitzendbureau. Op deze wijze zou PostNL de uitzend-cao ontwijken en de werknemers slechts het wettelijk minimumloon betalen. Volgens de FNV zou ook de Inspectie SZW de constructie als onwettig hebben bestempeld.
Op 5 december is door Poolse sorteerders bij PostNL op het hoofdkantoor in Den Haag een zogenoemde WAS-brief overhandigd. WAS verwijst hier naar de Wet aanpak schijnconstructies. Op grond van die wet kan een opdrachtgever aansprakelijk worden gesteld voor onderbetaling.
Bron: FNV, 4 december 2017

Werknemer ervaart stress bij beoordelingsgesprek

Werknemer ervaart stress bij beoordelingsgesprek

4 december 2017. Uit onderzoek blijkt dat veel werknemers (34%) het beoordelings- of functioneringsgesprek een stressvolle aangelegenheid vinden. In 28% van de gevallen nemen zwaktes en verbeterpunten namelijk de overhand. Slechts een klein deel van de werknemers (16%) zegt dat de focus op talenten en kwaliteiten ligt. Een groot deel van de werknemers (35%) ziet graag meer aandacht voor de ontwikkelmogelijkheden.

De frequentie waarmee werknemers beoordeeld worden is laag. Bijna een kwart van de Nederlandse werknemers (22%) krijgt zelfs helemaal geen functioneringsgesprek met hun manager, 47% krijgt maar eens per jaar een evaluatie. De kwaliteit van dit gesprek laat echter vaak te wensen over. Slechts een klein deel van de organisaties (8%) heeft het functioneren ingericht als continu proces, terwijl werknemers dit juist wel willen. Bijna een derde (30%) wil dat de beoordeling een continu proces wordt.
Wanneer het functioneringsgesprek maar eens per jaar plaatsvindt, blijkt het lastig om de prestaties van het gehele jaar te evalueren. Bijna één op de vijf werknemers (19%) zegt dat voornamelijk de prestaties van het laatste half jaar centraal staan in het gesprek. Volgens 16% ligt het zwaartepunt zelfs alleen op het laatste kwartaal. De prestaties van het begin van het jaar krijgen volgens hen dus weinig aandacht. In 64% van de gevallen lukt het wel om het hele jaar in ogenschouw te nemen.
Het onderzoek is onder ca. duizend werknemers uitgevoerd door Protime.
Bron: Protime 29-11-2017

Loonheffing wel ingehouden, niet afgedragen

Loonheffing wel ingehouden, niet afgedragen

4 december 2017. Volgens de Hoge Raad komt de vraag of een dga te kwader trouw is niet meer aan de orde als de bv wel loonheffing heeft ingehouden met het oogmerk deze af te dragen. De Hoge Raad volgt hiermee de conclusie van advocaat-generaal Niessen.

Een werknemer van een bv was van augustus 2009 tot begin september 2010 dga. Tot eind april 2012 was hij directeur en vanaf mei 2012 was hij als medewerker werkzaam voor de bv. Hij ontvangt tot juni 2012 loon van de bv. De bv raakt in 2010 in liquiditeitsproblemen en besluit om de ingehouden en afgezonderde bedragen aan loonbelasting niet af te dragen. De bv doet tot en met oktober 2012 maandelijks aangifte. Begin december 2012 is de bv failliet verklaard. De inspecteur verrekent geen loonheffing als voorheffing met de IB/PVV over 2011 en 2012 van de werknemer. In geschil voor het hof is of de inspecteur de verrekening terecht achterwege heeft gelaten.
Het hof oordeelt dat partijen terecht hebben geconcludeerd dat de bv de loonheffing heeft ingehouden, omdat de bv de bedoeling had om tot afdracht over te gaan van de daartoe afgezonderde bedragen, zodra de liquiditeitspositie dit zou toelaten. Omdat loonheffing is ingehouden, wordt deze volgens het hof verrekend met de aanslagen IB/PVV van de werknemer. Aan de vraag of de werknemer te goeder trouw was, wordt niet toegekomen.
Tegen deze uitspraak was de staatssecretaris in cassatie gegaan. De Hoge Raad verklaart dit cassatie beroep onder verwijzing naar de conclusie van de advocaat-generaal echter ongegrond.
Bron: HR 1-12-2017

Aanmaning niet ontvangen, geen betekeningskosten

Aanmaning niet ontvangen, geen betekeningskosten

1 december 2017. Omdat de man aannemelijk heeft gemaakt dat hij de aanmaning niet heeft ontvangen beslist Hof Arnhem-Leeuwarden dat de betekeningskosten ten onrechte in rekening zijn gebracht. Deze komen dan ook te vervallen.

Een man kreeg voor een bedrag van € 39 betekeningskosten in rekening gebracht vanwege een nog openstaand bedrag aan waterschapsbelastingen. Hij was het hier niet mee eens, omdat hij de aanmaning niet had ontvangen. Hij had het volledige openstaande bedrag bovendien betaald voordat het dwangbevel was betekend. Hij stelde zich dan ook op het standpunt dat hem ten onrechte betekeningskosten in rekening waren gebracht.
De inspecteur stelde dat het niet aannemelijk was dat de aanmaning niet door de man was ontvangen.
Voor Hof Arnhem-Leeuwarden verklaarde de man dat het ingewikkelde stratenplan vaker voor bezorgproblemen zorgde bij hem in de wijk en dat ook de wisseling van postbezorgers fouten in de hand werkte en dat hij zelf regelmatig post heeft ontvangen die niet voor hem bestemd was. Wellicht dat de aanmaning juist was verzonden, maar deze had hem in ieder geval niet bereikt. Het hof vond dat de man erin was geslaagd het vermoeden van ontvangst of aanbieding van de aanmaning op zijn adres te ontzenuwen. Het hof besliste dat in verband hiermee het dwangbevel ten onrechte was betekend en dat ten onrechte betekeningskosten in rekening waren gebracht.
Bron: Hof Arnhem-Leeuwarden 14-11-2017

Jacquet geen werkkleding

Jacquet geen werkkleding

30 november 2017. Een predikant heeft ten behoeve van zijn werkzaamheden een jacquet aangeschaft. Hij wil het als werkkleding in aftrek brengen. Volgens de inspecteur en ook de rechtbank is dit niet mogelijk: daar de kleding ook geschikt is om buiten het werk te dragen is er geen sprake van werkkleding.

Een predikant had een jacquet aangeschaft voor ruim € 350. Het jacquet stelde hij uitsluitend te dragen tijdens de uitoefening van zijn ambt als predikant. In geschil is of de kosten voor aanschaf van het jacquet in aftrek kunnen worden gebracht op het door de predikant in 2013 genoten inkomen in de zin van de Wet IB 2001. Volgens de predikant is dit het geval, omdat hij het jacquet alleen draagt tijdens zijn werkzaamheden als predikant. Maar dat was volgens de Rechtbank Gelderland niet het juiste criterium. De rechtbank maakt uit de parlementaire geschiedenis op dat de zinsnede ‘uitsluitend of nagenoeg uitsluitend geschikt is om in het kader van de onderneming te worden gedragen’ een objectief criterium is. Dat wil zeggen dat er gekeken moet worden naar de objectieve kenmerken van het jacquet zelf. Dat de predikant het jacquet zelf alleen draagt tijdens zijn werkzaamheden als predikant is dus niet van belang. Het gaat erom of het jacquet geschikt is om tijdens andere gelegenheden te worden gedragen. Hiervan is volgens de rechtbank sprake. Weliswaar wordt een jacquet tegenwoordig niet vaak meer gedragen, maar het is volgens de rechtbank niet ongebruikelijk dat dergelijke kleding wordt gedragen tijdens onder meer huwelijksfeesten, begrafenissen en andere formele gebeurtenissen. Dit betekent dat het jacquet niet alleen tijdens het werk van de predikant kan worden gedragen en het derhalve niet kwalificeert als werkkleding. De rechtbank oordeelt dan ook dat de aanschafkosten van het jacquet niet aftrekbaar zijn.
Bron: Rb. Gelderland 22-11-2017

Naheffingsaanslagen en boeten geen reden voor anoniem horen

Naheffingsaanslagen en boeten geen reden voor anoniem horen

30 november 2017. Het feit dat getuigen naar aanleiding van hun verklaring kunnen worden geconfronteerd met naheffingsaanslagen en vergrijpboeten is volgens de Hoge Raad onvoldoende reden om de getuigen anoniem te horen.

Een belastingplichtige heeft de rechters van Hof Den Haag verzocht om een aantal getuigen anoniem te horen. Zij is bang dat de inspecteur anders naheffingsaanslagen en boeten aan de getuigen gaat opleggen. Volgens de Hoge Raad moeten op basis van art. 8:60 lid 3 Awb bij de uitnodiging voor de zitting de namen van de op die zitting te horen getuigen zoveel mogelijk worden meegedeeld. De rechter moet bij het begin van het verhoor de getuige naar zijn naam vragen en beide partijen moeten de gelegenheid krijgen aanwezig te zijn bij het getuigenverhoor. Zoveel mogelijk in art. 8:60 Awb wil niet zeggen dat de naam van de getuige aan één partij niet kan worden medegedeeld als de rechter die naam wel kent.
Volgens de Hoge Raad moet het aan de wetgever worden overgelaten om regels te geven voor het horen van anonieme getuigen. De Hoge Raad verwijst naar de regeling die in het Wetboek van Strafvordering (art. 226a e.v.) is uitgewerkt. Binnen de in Nederland geldende regels zou de mogelijkheid om getuigen anoniem te horen sterk zijn begrensd. Het horen van een anonieme getuigen leidt voor een partij die de identiteit van de getuige niet kent tot een aanzienlijke beperking van de mogelijkheden om de geloofwaardigheid van die getuige ter discussie te stellen. Behoorlijk procesrecht brengt mee dat een zodanige beperking alleen toelaatbaar is als zij strikt noodzakelijk is. Volgens de regeling in het strafrecht is het horen van anonieme getuigen alleen mogelijk als, vanwege de verklaring van de getuige, voor het leven, de gezondheid of de veiligheid dan wel de ontwrichting van het gezinsleven of het sociaal-economische bestaan van die getuige of een andere persoon moet worden gevreesd. Het geconfronteerd kunnen worden met naheffingsaanslagen en vergrijpboeten is dan ook onvoldoende om getuigen anoniem te horen.
Bron: HR 24-11-2017

Scholingsgeld blijft liggen

Scholingsgeld blijft liggen

29 november 2017. Veel geld dat voor scholing van werknemers beschikbaar is blijft onbenut. De reserves van de cao-fondsen nemen toe en ook van het Europese subsidiefonds ESF blijft een groot deel van de middelen staan.

Sinds het begin van dit decennium zijn de reserves van de zogeheten cao-fondsen, die de opleiding en ontwikkeling van werknemers financieel mogelijk maken, met zeker 50 miljoen euro toegenomen, tot meer dan 400 miljoen, blijkt uit onderzoek van De Telegraaf. Ook van het Europese subsidiefonds ESF blijft de helft onbenut. Volgens het Agentschap SZW is dat aanzienlijk meer dan verwacht. Het geld dat wel voor opleidingen wordt gebruikt, gaat in het leeuwendeel van de gevallen naar mensen die beter willen worden in hun huidige werk, in plaats dat het besteed wordt aan om- en bijscholing dat soms meer gewenst is.
Volgens deskundigen is er een omslag in het denken nodig: werknemers moeten op tijd aan scholing beginnen, anders diskwalificeren ze zichzelf voor de arbeidsmarkt.
Bron: De Telegraaf, 25 november 2017

Waardeoverdracht klein pensioen stap verder

Waardeoverdracht klein pensioen stap verder

29 november 2017. De Tweede Kamer heeft op 21 november ingestemd met het wetsvoorstel waardeoverdracht klein pensioen.

Het wetsvoorstel maakt het straks mogelijk voor pensioenuitvoerders om pensioenpotjes van meer dan € 2 en minder dan € 468 per jaar automatisch toe te voegen aan de pensioenpot waar iemand op dit moment actief pensioen opbouwt. Daarmee groeit zijn totale pensioenspaarpot en wordt de uiteindelijke uitkering hoger.
Tot 1 januari 2019 kunnen mensen er nog voor kiezen om het hele kleine pensioen over te dragen en kunnen pensioenfondsen deze lage bedragen nog afkopen. Vanaf 1 januari 2019 mogen pensioenuitvoerders hele kleine pensioenpotjes van minder dan € 2 laten vervallen. Dit heeft te maken met de hoge administratiekosten die in geen enkele verhouding staan tot de waarde van zo’n heel klein pensioen. Die kosten moeten worden opgebracht door de overige deelnemers en de werkgevers. Deze heel kleine bedragen vervallen aan het collectief. Van dergelijke zeer kleine pensioenpotjes zijn er op dit moment meer dan 200.000.
Het wetsvoorstel ligt nu bij de Eerste Kamer. De beoogde datum van inwerkingtreding van het wetsvoorstel is 1 januari 2018.
Bron: Min SZW 21-11-2017

Zieke werknemer recht op volledige uitbetaling vakantie-uren

Zieke werknemer recht op volledige uitbetaling vakantie-uren

28 november 2017. De Centrale Raad van Beroep heeft in zijn uitspraak van 22 november 2017 geoordeeld dat niet-genoten vakantie-uren bij ontslag moeten worden vergoed naar 100% van het loon, ook al is de werknemer ziek en ontving hij daarom slechts 70% van dat loon. Ook een WAO-uitkering mag niet op de vergoeding van vakantie-uren bij ontslag in mindering worden gebracht.

De uitspraak betreft een werknemer met een gedeeltelijke WAO-uitkering. Vanaf het tweede ziektejaar hoefde de werkgever nog maar 70 procent van het loon te betalen. De WAO-uitkering werd daarop in mindering gebracht.
In dat tweede ziektejaar ging de werkgever echter failliet en de werknemer verloor daardoor zijn baan. UWV nam de betalingsverplichtingen over, maar keerde slechts 70 procent van het salaris uit voor niet-opgenomen vakantie-uren. Bovendien werd de WAO-uitkering ook op deze uren in mindering gebracht. De werknemer ging tegen die beslissing in bezwaar en beroep.
De Centrale Raad van Beroep stelt de werknemer in het gelijk. De werkgever zou bij het einde van het dienstverband op grond van Europese regels gehouden zijn geweest om 100% van het loon te betalen over de niet opgenomen vakantie-uren, ook al was de werknemer ziek. Daarom was het UWV daar na een faillissement ook toe verplicht. Ook de WAO-uitkering mocht niet worden gekort op de door het UWV te vergoeden vakantie-uren.
Bron: CRvB 22-11-2017

Verkeerd beeld van werkstress

Verkeerd beeld van werkstress

23 november 2017. Managers hebben een verkeerd beeld over werkstress bij hun werknemers. 40 procent van het hoger management is in de veronderstelling dat hun medewerkers nauwelijks stress ervaren. 58 procent denkt dat de stress wordt veroorzaakt door teveel taken.

Volgens professor Willem van Rhenen, lid van de Raad van Bestuur bij Arbo Unie, is dit juist de grootste misvatting. Werkstress is een gevolg van te weinig steun, te weinig verantwoordelijkheid, te weinig positieve energie. Arbo Unie pleit voor herkenning van de juiste oorzaken van werkstress om adequate hulp te kunnen bieden en aan preventie te werken.
Onderzoeksbureau GfK deed in opdracht van Arbo Unie onderzoek naar de werkstress onder hogere management en hun kijk op de werkstress bij hun medewerkers. Het onderzoek is uitgevoerd onder 475 managers en directeuren die werkzaam zijn in alle sectoren.
Gemiddeld vindt 75 procent van de ondervraagde managers en directeuren zichzelf zeer stressbestendig. Tegelijkertijd geeft 35 procent aan zelf doorgaans veel stress te ervaren en te verwachten dat dit nog zal toenemen.
Volgens Jan van den Hoogen, Arbeids- en Organisatieadviseur bij Arbo Unie, moeten de oorzaken van werkstress goed worden beoordeeld om de juiste hulp te kunnen bieden en werkstress te voorkomen: ligt de oorzaak in te veel taken of in te weinig steun van een leidinggevende? Uit het onderzoek blijkt dat het gebrek aan steun ook bij managers de belangrijkste oorzaak van stress is.
Het advies aan managers is om bij signalen van werkstress bij de eigen werknemers vooral niet zichzelf als vertrekpunt te hanteren als het om werkmoraal gaat, maar zich te verplaatsen in de positie van de medewerker en te kijken naar de werkelijke klachten, in plaats van een signaal weg te zetten als onnodig geklaag. Ook een gezonde reflectie op het eigen functioneren kan hieraan bijdragen. Vaak worden externe oorzaken buiten het team gezocht voor het ontstaan van werkstress. In de praktijk blijkt vaak vooral de stijl van leidinggeven mede oorzaak van de werkstress bij medewerkers.
Bron: Gfk 13-11-2017