Volgens Hof Amsterdam kan in bepaalde gevallen het gebruikelijk loon van de dga de omzet van zijn bv overtreffen.
Een vrouw is dga van een Limited (Ltd) die onder meer zorg verleent aan particulieren. Haar echtgenoot verricht werkzaamheden voor de Ltd. De Ltd betaalt de echtgenoot een loon uit van € 18.600 voor de genoemde werkzaamheden. Volgens de inspecteur moet het gebruikelijk loon over 2015 minstens het standaardbedrag van € 44.000 (bedrag 2015) zijn. Hij corrigeert daarom het fiscale loon van de echtgenoot van de dga. De Ltd gaat in bezwaar en beroep tegen de correctie. Zij wijst erop dat haar omzet over 2015 slechts € 22.000 bedraagt. Zij kan het hof er niet van overtuigen dat dit bedrag aan omzet echt klopt. Bovendien stelt het hof dat ook als de omzet inderdaad maar € 22.000 bedraagt, dat niet bewijst dat voor de meest vergelijkbare dienstbetrekking een lager loon gebruikelijk is dan € 44.000. De Belastingdienst heeft daarom volgens het hof terecht het fiscale loon gecorrigeerd.
Bron: Hof Amsterdam 28-01-2020

Via de website Greetz.nl kunnen particulieren een (door de medewerkers van Greetz gepersonaliseerde) wenskaart en/of cadeau bestellen en laten thuisbezorgen bij de door hem/haar gekozen geadresseerde. Greetz wil echter niet deelnemen aan het Pensioenfonds Detailhandel en vordert voor recht te verklaren dat zij niet onder de werkingssfeer valt.
De Rechtbank Amsterdam stelt vast dat uit de werkingssfeerbepaling van het verplichtstellingsbesluit volgt, dat het besluit toepasselijk is op (1) de werknemer die in dienstbetrekking staat tot een natuurlijk of rechtspersoon die (2) het bedrijf van het kopen en aan particulieren in een winkel verkopen van waren voert, tenzij (3) de detailhandel in de onderneming in loonbedrag overtroffen wordt door het loonbedrag in verband met andere in die onderneming plaatsvindende bedrijvigheid.
De werkingssfeerbepaling is ruim geformuleerd en daarmee heeft de verplichtstelling in beginsel een groot bereik. Dit betekent volgens de rechtbank dat ook nieuwe initiatieven van ondernemingen, zoals het verkopen van waren via een website, onder het bereik van de verplichtstelling kunnen vallen. De omstandigheid dat Greetz de door haar ingekochte producten bewerkt door deze te personaliseren, maakt niet zonder meer dat haar kernactiviteit niet het verkopen van waren is.
Voort mag een beroep van Greetz op de uitzondering sub 3 (‘andere bedrijvigheid’) niet baten. Een ‘andere bedrijvigheid’ betreft niet alle werkzaamheden van werknemers die ‘fysiek’ geen detailhandel bedrijven, maar alleen die werkzaamheden die ten gunste van andere bedrijvigheid dan detailhandel aan de onderneming bijdragen. Alle faciliterende en ondersteunende handeling van medewerkers vallen derhalve onder de werkingssfeer. Ook de administratieve en HR-werkzaamheden dienen in ieder geval deels te worden toegerekend aan de bedrijfsvoering in hoofdzaak, te weten detailhandel.
Bron: Rb. Amsterdam 23-12-2019

Voor de berekening van BPM over een gebruikte auto mag men in beginsel uitgaan van een veelgebruikte koerslijst. Maar stel dat deze koerslijst niet het desbetreffende type auto noemt. In dat geval mag de inspecteur de BPM berekenen met behulp van een koerslijst die wel het juiste type auto vermeldt.
Een man laat een Skoda, type Octavia Combi 2.0 TDi, uitvoering RS registreren. Omdat het een gebruikte auto betreft, wil hij het bedrag van de afschrijving berekenen zodat hij minder BPM hoeft te betalen. Voor deze berekening gebruikt hij de handelsinkoopwaarde van de Skoda in de koerslijst XRAY bv. In deze lijst is echter de uitvoering RS niet opgenomen. In plaats daarvan werkt de man met de waarde van de uitvoering Elegance. De Belastingdienst stelt vast dat de koerslijsten van Autotelexpro en Eurotaxglass’s wel de handelsinkoopwaarde van de RS melden. De inspecteur stelt dat hij met behulp van deze lijsten een betere BPM-grondslag kan berekenen. Het geschil tussen de man en de fiscus belandt voor de Hoge Raad.
De Hoge Raad neemt als uitgangspunt dat fiscus niet meer BPM mag heffen over een in het buitenland gebruikte auto dan over een vergelijkbare in Nederland gebruikte auto. Dit is mede de reden dat belastingplichtigen bij de berekening van de BPM mogen werken met koerslijsten die men in de handel algemeen toepast. Maar deze regel sluit niet uit dat de inspecteur de handelsinkoopwaarde van de auto corrigeert als hij over een betere waarde beschikt. In de desbetreffende zaak leidt het gebruik van andere koerslijsten tot een meer nauwkeurige waarde. De Belastingdienst heeft daarom terecht de BPM-aangifte gecorrigeerd, aldus de Hoge Raad.
Bron: HR 21-02-2020

De werkloosheid is in januari gedaald naar 3%, meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek. Sinds de start van de registratie van maandcijfers in 2003 is het cijfer niet zo laag geweest.
Het aantal werklozen is voor het eerst sinds 2003 onder 300.000 gedaald. Vorige maand waren er 284.000 werklozen. 4,0 miljoen mensen hadden in januari 2020 om uiteenlopende redenen geen betaald werk. Naast werklozen ging het om 3,7 miljoen mensen die niet recent hebben gezocht en/of niet direct voor werk beschikbaar waren. Zij worden niet tot de beroepsbevolking gerekend. Hun aantal is in de laatste drie maanden gelijk gebleven.
Het UWV verstrekte eind januari WW-uitkeringen aan 241.000 mensen. Dat waren er 37.600 minder dan een jaar eerder. Vergeleken met december nam het aantal WW-uitkeringen met 8,1 procent toe. Een toename van het aantal WW-uitkeringen in januari is een jaarlijks terugkerend seizoenspatroon.
Bron: UWV.nl , 20-02-2020

Iemand die recht heeft op een aanspraak waarvan de omvang of waarde nog niet vaststaat, hoeft de geschatte waarde niet tot de vermogensrendementsgrondslag te rekenen. Is de uitkering ontvangen, dan behoort die waarde wel tot de grondslag voor box 3.
In 2001 is een vrouw slachtoffer van een gasexplosie. Uiteindelijk ontvangt de vrouw in de loop van 2013 de uitkering van haar verzekeringsmaatschappij. In geschil bij Hof Amsterdam is of de ontvangen uitkering niet tot box 3 behoort.
De vrouw is van oordeel dat de schadevergoeding niet belast is voor box 3. Zij verwijst voor haar standpunt naar een besluit. In dit besluit staan bepaalde rampen, waarvoor volgens de vrouw een ontvangen vergoeding buiten de belastingheffing blijft. De vrouw vindt dat zij in een soortgelijke situatie bevindt. Daarom moet de schadevergoeding buiten de heffing blijven. Daar komt bij dat volgens de vrouw voor de slachtoffers van de vuurwerk ramp in Enschede en de nieuwjaarsbrand in Volendam begunstigend beleid is geweest.
Het hof oordeelt dat hij beleidsbesluiten niet kan aanpassen. Dat geldt ook voor de inspecteur. Voorts is het hof van oordeel dat van schending van het gelijkheidsbeginsel geen sprake is. De inspecteur verklaarde voor het hof dat uitsluitend aanspraken op nog te ontvangen schadevergoedingen zijn uitgezonderd voor belastingheffing in box 3. Van deze aanspraken staat de omvang of waarde nog niet vast. Dit is een begunstiging. In principe is een aanspraak op een vergoeding belast in box 3. De vrouw heeft overigens de aanspraak nooit tot haar box 3-inkomen gerekend. Daarom is volgens het hof het begunstigend beleid ook op haar van toepassing geweest.
De vrouw heeft tegenover de weerlegging door de inspecteur niet kunnen aantonen dat bij andere slachtoffers van ongevallen of rampen, de ontvangen uitkering niet in box 3 is belast. Evenmin heeft de vrouw aangetoond dat de Belastingdienst haar anderszins ongunstiger heeft behandeld dan andere slachtoffers van rampen of ongevallen.
Bron: Hof Amsterdam 21-1-2020

Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft een internetconsultaties gepubliceerd voor het wetsvoorstel wijziging Wfsv. Met dit wetsvoorstel komt het kabinet kleine werkgevers tegemoet door hen een lagere Aof-premie te laten betalen.
Het kabinet wil kleine werkgevers financieel tegemoetkomen voor de kosten van loondoorbetaling en re-integratie. Kleine werkgevers kunnen deze tegemoetkoming gebruiken om zich goed te verzekeren via bijvoorbeeld de MKB-verzuim-ontzorgverzekering. Deze verzekering dekt het financiële risico van loondoorbetaling bij ziekte af en helpt de kleine werkgever bij de verplichtingen en taken rondom loondoorbetaling bij ziekte, waarmee zij dus ook ontzorgd kunnen worden. Door het wetsvoorstel gaan kleine werkgevers een lagere Aof-premie betalen.
Minister Koolmees heeft op 19 december 2019 aan de Tweede Kamer laten weten dat hij streeft naar een invoering van de gedifferentieerde Aof-premie per 1 januari 2022. Het totaalpakket om de knelpunten ten aanzien van loondoorbetaling bij ziekte en WIA te verzachten bestaat uit meerdere maatregelen:

Een gedifferentieerde premie voor het Aof naar de grootte van de werkgever.
Het leidend maken van het advies van een bedrijfsarts over de belastbaarheid van de werknemer bij de RIV-toets door UWV.
Introductie van een MKB-verzuim-ontzorgverzekering per 1 januari 2020 voor de ondersteuning en ontzorging van vooral kleine werkgevers.
Cumulatief € 10 miljoen kwaliteitsinvestering in de periode 2019-2022 om te stimuleren dat het medisch advies van de bedrijfsarts en het medisch oordeel van de verzekeringsarts gebaseerd zijn op gelijke uitgangspunten.
Verbetering van de transparantie rondom de wijze van RIV-toetsing, onder andere in afstemming met UWV.
Verbetering van de communicatie over het thema loondoorbetaling bij ziekte, zodat alle betrokken partijen weten waar ze aan toe zijn, in samenwerking met onder andere het Verbond van Verzekeraars en UWV.
Versteviging van de rol van de zieke werknemer tijdens de loondoorbetalingsperiode, doordat deze in het plan van aanpak en bij de eerstejaarsevaluatie zijn visie op het re-integratietraject moet geven. Deze maatregel zal in een ministeriële regeling nader worden uitgewerkt.

Er kan tot 20 maart 2020 worden gereageerd op de internetconsultatie.
Bron: Min. SZW 21-01-2020, Internetconsultatie Wijziging Wfsv

Wanneer een lichaam eenmaal een melding van betalingsonmacht heeft gedaan, mag de fiscus er niet snel van uitgaan dat de financiële moeilijkheden voorbij zijn. Als het lichaam voortdurend haar belastingschulden te laat betaalt, wijst dit op het voortduren van de betalingsonmacht. Daardoor hoeft de bestuurder geen nieuwe melding van betalingsonmacht te doen.
Een werkmaatschappij betaalt al sinds 2008 haar loonheffing- en btw-schulden te laat. In februari 2012 neemt haar (indirecte) bestuurder contact op met de ontvanger van de belastingen. De bestuurder en de ontvanger komen een betalingsregeling overeen. Nadat de betalingsregeling is afgelopen, blijft de bv de volgende belastingschulden te laat betalen. Een deel van de btw en loonheffing over de tijdvakken maart 2012 tot en met juni 2012 blijft zelfs onbetaald. De bestuurder belt daarover met de fiscus op 10 september 2012. De ontvanger merkt dit telefoontje aan als een melding van betalingsonmacht. Maar deze melding is te laat. Wanneer de werkmaatschappij en haar holding in 2013 failliet gaan, stelt de ontvanger de bestuurder aansprakelijk.
De bestuurder begint een beroepsprocedure tegen de aansprakelijkstelling. Rechtbank Zeeland-West-Brabant oordeelt dat de bestuurder kon volstaan met de melding van betalingsonmacht in februari 2012. Het moet voor de ontvanger duidelijk zijn geweest dat de bv’s nog steeds in betalingsmoeilijkheden verkeerden. Ook al was gedurende enkele maanden het inzetten van een deurwaarder niet nodig, de bv’s betaalden steeds pas na het ontvangen van een aanmaning. En een gedane melding van betalingsonmacht vervalt überhaupt niet zo snel. In principe gebeurt dat pas als de ontvanger dit laat weten aan de meldingsplichtige. Nu de bestuurder tijdig de betalingsonmacht heeft gemeld, belandt de bewijslast bij de ontvanger. Hij kan echter niet bewijzen dat het niet-betalen van de belasting is te wijten aan de bestuurder. De rechter vernietigt dan ook de beschikking aansprakelijkstelling.
Bron: Rb. Zeeland-West-Brabant 19-12-2019

Als de inspecteur kan aantonen dat een toename van de rekening-courantschuld van de dga aan zijn bv niet meer kan of zal worden afgelost, omdat de dga onvoldoende inkomsten of vermogen heeft, dan heeft de dga een winstuitdeling genoten.
Gedurende de jaren 2010 tot en met 2014 neemt een dga steeds meer geld op van de bv in rekening-courant. In 2014 neemt de rekening-courantschuld toe met € 113.979. De toename komt deels door aankoop van een perceel grond van € 45.000. De Belastingdienst meent dat de bv een uitdeling heeft gedaan aan de dga vanwege de toename van de rekening-courantschuld van de dga. Hij heeft daarom een navorderingsaanslag inkomstenbelasting opgelegd aan de dga.
Rechtbank Den Haag moet de vraag oplossen of de oplopende rekening-courantschuld van de dga aan de bv een uitdeling van de bv is. Kan de inspecteur aannemelijk maken dat de opgenomen gelden de bv definitief hebben verlaten en dat de vennootschap en aandeelhouder zich daarvan bewust zijn geweest? De rechtbank oordeelt dat de toename van de rekening-courantschuld in 2014 een uitdeling is. De dga en zijn echtgenote hadden, afgezien van het aandelenbezit in de bv, onvoldoende inkomsten en vermogen om de toename van de rekening-courantschuld aan de bv af te lossen. Die toename heeft het vermogen van de bv daarom definitief verlaten. Voor de opname van € 45.000 voor de aankoop van een perceel grond geldt dit evenwel niet. De dga heeft het perceel later verkocht en met de opbrengst een deel van de schuld afgelost. Die opname heeft het vermogen van de bv niet definitief verlaten. De rechtbank is van mening dat zowel de bv als de dga zich bewust moeten zijn geweest dat een deel van de toename van de rekening-courant niet kon en zou worden afgelost.
Bron: Rb. Den Haag 09-01-2020

Bij het sluiten van de arbeidsovereenkomst staat de omvang van de arbeid voor minimaal een aaneengesloten jaar vast. Daar de minderuren-clausule maar zes maanden mag worden toegepast, heeft de werkgever terecht het lage sectorpremie toegepast.
Een werkgever is ingedeeld in sector 001.Agrarisch bedrijf. Met zijn werknemers heeft hij drie soorten schriftelijke arbeidsovereenkomsten gesloten: een overeenkomst voor bepaalde tijd, een overeenkomst voor onbepaalde tijd en een overeenkomst voor een bepaald project.
In de arbeidsovereenkomsten is een clausule opgenomen als de werknemer meer uren heeft gewerkt dan was overeengekomen, die uren worden uitbetaald, daarover vakantietoeslag wordt betaald of vakantiedagen worden opgebouwd. Heeft de werknemer in een periode van 4 weken minder uren gewerkt dan de overeengekomen uren, dan worden de minderuren niet uitbetaald. Dit laatste gedurende maximaal zes maanden. In alle arbeidsovereenkomsten is een arbeidsduur per week van meestal 30 of 40 uur opgenomen. Tijdens een boekenonderzoek constateert de inspecteur dat de werkgever ten onrechte het lage sectorpremiepercentage heeft toegepast. Bovendien past de werkgever veelal de clausule met betrekking tot de minderuren ook toe na de eerste zes maanden bij alle arbeidsovereenkomsten.
Het hof overweegt dat de clausule met betrekking tot de minderuren gedurende maximaal zes maanden van het dienstverband mag worden toegepast. Na afloop daarvan moet de werkgever de overeengekomen arbeidsduur uitbetalen, ook al werkt de werknemer minder uren. Het hof oordeelt dat bij het aangaan van de arbeidsovereenkomsten de arbeidsduur na de termijn van zes maanden vaststaat. Na zes maanden hebben de werknemers recht op uitbetaling van de overeengekomen arbeidsduur. Hierdoor staat de omvang van de arbeid voor minimaal een aaneengesloten jaar reeds bij het sluiten van de overeenkomst vast. Hiermee wordt voldaan aan het bepaalde in de Wfsv en het Besluit Wfsv, zodat gedurende de gehele dienstbetrekking die meer dan een jaar duurt, het lage sectorpremiepercentage van toepassing is. De bedoeling van de premiedifferentiatie ziet op de stimulans van werkgevers met veel seizoensmatige en kortdurende werkloosheid de bedrijfsprocessen en de organisatie van arbeid zodanig in te richten dat aan werknemers meer continuïteit wordt geboden en instroom in de WW wordt voorkomen. De werkgever handelt juist in lijn met deze bedoeling. Het hof verklaart het hoger beroep gegrond en vernietigt de uitspraak van de rechtbank.
Bron: Hof Den Haag 21-01-2020

Het verstrekken van een onzakelijke lening brengt normaal gesproken al de nodige fiscale problematiek met zich. Verstrekt een pensioen-bv een onzakelijke lening aan de verzekerde, dan kan bovendien sprake zijn van een verkapte afkoop van pensioen.
Een man voert via zijn bv werkzaamheden in de bouw uit. Op 31 december 2005 keert hij fiscaal geruisloos terug naar de IB-onderneming. De pensioenaanspraken die hij als dga heeft opgebouwd, brengt hij onder in een pensioen-bv. Deze pensioen-bv krijgt ook een vordering op de man. De fiscus accepteert dat die lening zakelijk is. Eind 2007 vestigt de man ten behoeve van de pensioen-bv een tweede en derde recht van hypotheek op twee panden. Een paar jaar later moet de ondernemer een van de panden verkopen om zijn belastingschulden te betalen. Na betaling van deze schulden en aflossing aan de eerste hypotheekhouder komt het restant op rekening van de pensioen-bv te staan. Dit restant vormt bijna het geheel aan liquide middelen van de pensioen-bv.
In het eerste kwartaal van 2015 sluit de ondernemer nieuwe leningen af bij de pensioen-bv. Het gaat in totaal om een bedrag van € 50.000 tegen 10% interest. De ondernemer moet deze schuld binnen tien jaar aflossen. Hij stelt geen zekerheden. De Belastingdienst bestempelt de nieuwe leningen als onzakelijk. Een onafhankelijke derde zou de ondernemer nooit een lening tegen een winstonafhankelijke vergoeding verstrekken. Rechtbank Zeeland-West-Brabant is het eens met de fiscus. De ondernemer heeft weinig liquide middelen. De bank heeft al het eerste en tweede recht van hypotheek op zijn onroerend goed, dus dat is evenmin geschikt als zekerheidstelling.
Doordat de pensioen-bv de ondernemer een onzakelijke lening heeft verstrekt, daalt de waarde van haar activa. De werkelijke waarde van de vordering op de ondernemer is immers veel lager dan het uitgeleende bedrag. Het is daardoor voor de pensioen-bv niet meer mogelijk om haar pensioenverplichting tegenover de ondernemer waar te maken. De ondernemer heeft dus een bedrag ontvangen waartegenover een verlies aan pensioenrechten staat. Dit telt fiscaal gezien als een afkoop van pensioenaanspraken. Als gevolg van deze verkapte afkoop vindt heffing van zowel loonbelasting als revisierente plaats.
Bron: Rb. Zeeland-West-Brabant 19-12-2019 (gepubl. 14-02-2020)