De Commissie Regulering van Werk, de commissie Borstlap, heeft op donderdag 23 januari 2020 haar eindrapport ‘In wat voor land willen wij werken?’ gepresenteerd. In het rapport komt de Commissie tot vijf aanbevelingen voor meer toekomstbestendige regels voor werk.
De Commissie stelt in haar rapport vast dat de huidige regels rondom werk onvoldoende passen bij de wereld van werk anno 2020. Volgens de Commissie ontmoedigen de huidige duurzame arbeidsrelaties en zijn ze erg complex en onduidelijk.
De Commissie doet in haar rapport vijf aanbevelingen voor meer toekomstgerichte regels voor werken:
1. Bevordering interne wendbaarheid en afremmen externe flexibiliteit
Werkgevers moeten meer ruimte krijgen om functie, arbeidsplaats en werktijd in arbeidsovereenkomsten aan te passen wegens bedrijfseconomische omstandigheden. Verder moet de ontslagbescherming worden aangepast en de verplichtingen voor de werkgever rondom loondoorbetaling bij ziekte worden verkort tot een jaar. Tijdelijk werk moet voortaan echt tijdelijk laten zijn en de kosten van onzekerheid moeten in de prijs daarvan tot uitdrukking komen.
2. Overzichtelijker stelsel van contractvormen
Minder contractvormen moeten zorgen voor een overzichtelijk stelsel van regels rond werk. Er komen drie soorten werkenden: werknemers met een contract voor (on)bepaalde tijd; zelfstandigen, en werknemers die op uitzendbasis tijdelijk werk verrichten dat niet is te voorzien naar tijd en omvang.
3. Ontwikkelen en (blijven) leren
Elke burger krijgt bij geboorte een individueel leer- en ontwikkelbudget voor het verwerven van noodzakelijke kennis en vaardigheden gedurende de hele loopbaan. Ook moeten alle werkenden gebruik kunnen maken van ondersteuning bij het opdoen van kennis- en vaardigheden gericht op duurzame inzetbaarheid. Loopbaanwinkels bieden voor iedere werkende loopbaanbegeleiding.
4. Fiscaal gelijke behandeling en basisinkomenszekerheid
Alle werkenden krijgen een basale bescherming tegen inkomensverlies bij arbeidsongeschiktheid. Verplichte aanvullende verzekeringen voor werknemers blijven bestaan. Een gelijke fiscale behandeling van arbeid voor alle werkenden. Ondernemerschap wordt gestimuleerd.
5. Activerend en inclusief arbeidsmarktbeleid
Wederkerigheid betekent dat iedereen zich inspant om aan de slag te komen of te blijven. Indien nodig helpt de overheid daarbij. Wanneer men niet op de reguliere arbeidsmarkt terecht kan, wordt voorzien in aanvullende werkgelegenheid.
De aanbevelingen moeten verder uitgewerkt worden. De Commissie bepleit een brede maatschappelijke alliantie om de waarden van werk in de toekomst zeker te (blijven) stellen.
Bron: Commissie Regulering van Werk 23-01-2020

Loon uit dienstbetrekking kan onder omstandigheden kwalificeren als winst uit onderneming indien er een nauwe samenhang bestaat tussen de werkzaamheden in dienstbetrekking en de ondernemersactiviteiten. Ook moeten de in dienstbetrekking verrichte werkzaamheden een ondergeschikte plaats innemen.
Een architect genoot winst uit onderneming. In 2015 ging de architect een arbeidsovereenkomst aan met een stichting waar zij in dienst trad als bouwkundig projectleider. In 2015 besteedde zij ruim 1.500 uur aan haar onderneming, waarvan bijna 1.300 uur betrekking had op de werkzaamheden voor de stichting. De inspecteur corrigeerde de aangegeven winst uit onderneming. In geschil bij Hof Arnhem-Leeuwarden is of de vrouw de ontvangen bedragen van de stichting mocht aanmerken als winst uit onderneming.
De vrouw gaf aan dat het de bedoeling was om de werkzaamheden voor de stichting als zelfstandige uit te voeren. De stichting ging daar echter niet mee akkoord. Daarom moeten volgens de vrouw de loonopbrengsten worden aangemerkt als te zijn geabsorbeerd door haar onderneming. Het hof geeft aan dat loon ondanks de rangorderegeling mogelijk toch behoort tot de winst uit onderneming. Daarvoor is dan wel vereist dat een nauwe samenhang bestaat tussen de in dienstbetrekking verrichte werkzaamheden en de werkzaamheden verricht als ondernemer. Bovendien moeten de verrichte werkzaamheden in dienstbetrekking in het geheel van de ondernemersactiviteiten een ondergeschikte plaats innemen. Het hof vindt dat de vrouw niet heeft voldaan aan haar stelplicht. Zij heeft geen feiten of omstandigheden aangegeven waaruit blijkt dat tussen de in dienstbetrekking verrichte werkzaamheden en de ondernemersactiviteiten een nauwe samenhang bestaat. Bovendien kan niet worden gezegd dat de in dienstbetrekking verrichte werkzaamheden in het geheel van de ondernemersactiviteiten in 2015 een ondergeschikte plaats hebben ingenomen. De vrouw heeft geen recht op ondernemersaftrek.
Bron: Hof Arnhem-Leeuwarden 14-01-2020

De Belastingdienst verplicht ondernemers per 1 februari om gebruik te maken van e-herkenning voor hun belastingaangifte in plaats van gebruikersnaam en wachtwoord. Veel (kleinere) ondernemers vinden dit bezwaarlijk, onder andere vanwege de jaarlijkse kosten voor deze digitale sleutel. MKB-Nederland en VNO-NCW pleiten daarom voor meer keuze voor de ondernemers.
De ondernemersorganisaties zijn op zich voorstander van een veilig digitaal paspoort om zaken mee te doen met de overheid, en eHerkenning is daar volgens hen een goede en veilige methode voor. Ze zijn het echter niet eens met de verplichting om eHerkenning als enige mogelijkheid voor de belastingaangifte. Ondernemers moeten als alternatief ook op papier aangifte kunnen blijven doen. En ondernemers die DigiD gebruiken voor hun aangifte, zoals eenmanszaken, moeten dat ook kunnen blijven doen, volgens de ondernemersorganisaties. DigiD is namelijk ook veilig. Bovendien is er volgens MKB-Nederland en VNO-NCW geen wettelijke basis om ondernemers te verplichten via eHerkenning aangifte te doen.
Daarnaast pleiten de ondernemersorganisaties voor compensatie van de kosten voor eHerkenning.
Bron: MKB-Nederland 20-01-2020

Een stagiair aan een middelbare school meent dat er sprake is geweestvan een arbeidsovereenkomst, omdat hij feitelijk zelfstandig heeft lesgegeven. Hof Amsterdam gaat in dat standpunt niet mee: de lessen vormden onderdeel van zijn tweedegraadslerarenopleiding waarvoor de stagiair studiepunten kreeg en waarbij hij ook werd begeleid.
Een student van een lerarenopleiding sluit januari 2015 een praktijkleerovereenkomst met zijn onderwijsinstelling en een middelbare school in Amsterdam, op grond waarvan hij in het eerste half jaar van 2015 twee dagen per week Engelse les gaat geven aan leerlingen van een vmbo-opleiding. In de praktijkleerovereenkomst is onder meer bepaald dat de overeenkomst geen arbeidsovereenkomst is. Er is geen onkostenvergoeding, reiskostenvergoeding en/of stagevergoeding overeengekomen. De stagiair heeft de stage met een onvoldoende afgesloten.
Bij de kantonrechter betoogt de student dat tussen hem en de scholengemeenschap een arbeidsovereenkomst heeft bestaan. De kantonrechter wijst zijn vordering echter af.
Op het hoger beroep van de stagiair overweegt het hof dat rekening gehouden moet worden met het feit dat de stage een verplicht onderdeel was van de lerarenopleiding die de stagiair volgde, hij studiepunten voor de stage kreeg, zijn functioneren (tevens) werd beoordeeld door de lerarenopleiding en hij zowel door de lerarenopleiding als door de school waar hij stage liep werd begeleid. De stagiair stelt dat hij de lessen van een docent Engels, die ziek was geworden, zelfstandig heeft verzorgd. Dit feit op zich brengt echter niet mee dat sprake is van een arbeidsovereenkomst. Zowel de school als de stagiair hebben kennelijk gemeend dat de stagiair door het geven van de lessen de in het kader van de opleiding gewenste ervaring kon opdoen. Dat de school daarbij ook gebaat was, omdat zij op die manier gaten in haar lesrooster kon opvullen, is niet van zodanig gewicht dat daaruit volgt dat sprake was van een arbeidsovereenkomst. De stagiair heeft ook begeleiding gekregen en had desgewenst nog meer begeleiding kunnen krijgen. Dat een stagiair volgens een website van de rijksoverheid niet zelfstandig les mag geven, maakt niet dat in de verhouding tussen de stagiair en de school sprake is geweest van een arbeidsovereenkomst.
Bron: Hof Amsterdam 5-11-2019

Wordt een onttrekking binnen een vennootschap aangemerkt als loon, dan hoeft die vennootschap voor dat deel geen gebruikelijk loon in aanmerking te nemen. Maar dat zal niets uitmaken voor eventuele naheffingsaanslagen loonheffingen.
Een vennootschap gaat in beroep tegen naheffingsaanslagen loonheffingen. Volgens de vennootschap had de Belastingdienst bij het opleggen van de aanslag een te hoog gebruikelijk loon in aanmerking genomen. Het controlerapport van de fiscus vermeldde namelijk onttrokken bedragen, die volgens de vennootschap het gebruikelijk loon verlaagden.
In hoger beroep oordeelt Hof Den Bosch dat deze onttrekkingen alleen in mindering zouden komen op het gebruikelijk loon als de fiscus ze als (verkapt) loon had bestempeld. Maar ook dan zou de inspecteur de naheffingsaanslagen hebben opgelegd. In dit geval heeft de inspecteur echter de onttrekkingen niet als loon aangemerkt en hoefde hij het gebruikelijk loon evenmin met deze bedragen te verlagen.
De vennootschap stelt verder dat de inspecteur ten onrechte het gebruikelijk loon niet had verminderd met de bijtelling van de auto van de zaak. Volgens het hof komt de bijtelling in beginsel in mindering op het gebruikelijk loon. De inspecteur maakt echter aannemelijk dat de som van het fictieve loon dat hij had toegepast en de bijtelling niet meer bedroeg dan 75% van het loon dat gebruikelijk is voor de meest vergelijkbare dienstbetrekking. Daardoor was de naheffingsaanslag niet te hoog vastgesteld.
Bron: Hof Den Bosch 9-01-2020