Als een 92-jarige samen met één of meer kinderen een maatschapsovereenkomst sluit met als voornaamste doel om in de toekomst gebruik te kunnen maken van de bedrijfsopvolgingsfaciliteiten in de schenk- en erfbelasting, is de hoge leeftijd van de bejaarde onvoldoende reden om aan te nemen dat er sprake is van schijnhandelingen. Tot dit oordeel kwam Rechtbank Noord-Nederland.
Een hoogbejaarde vrouw, geboren in 1918, verpachtte van 1976 tot 1 mei 2010 ruim 57 hectare landbouwgronden aan haar zoon, die in de vorm van een eenmanszaak een akkerbouwbedrijf exploiteerde. Op 1 mei 2010 gingen de vrouw, haar zoon en twee andere kinderen van de vrouw echter een maatschap aan. De zoon bracht zijn onderneming in, zijn moeder het gebruik en genot van de landerijen die zij in eigendom had. Vanaf 2011 verpachtte de vrouw haar landbouwgronden aan de maatschap. Op grond van het maatschapscontract kreeg de zoon 40% van de winst; zijn moeder en haar twee andere kinderen kregen ieder 20% van de winst.
Volgens de inspecteur was het aangaan van de maatschap een schijnhandeling, gelet op de hoge leeftijd van de vrouw en gezien het feit dat zij 34 jaar lang uitsluitend aan vermogensbeheer had gedaan. De rechtbank was het echter niet met de inspecteur eens. De maatschap was in civielrechtelijke zin tot stand gekomen en de uitgevoerde rechtshandelingen waren in overeenstemming met de maatschapsovereenkomst. Dat de moeder en haar kinderen in de toekomst wellicht de bedrijfsopvolgingsfaciliteiten in de schenk- en erfbelasting zullen toepassen, deed hier volgens de rechtbank niets aan af. Ook de hoge leeftijd van de vrouw was niet relevant.
Bron: Rb. Noord-Nederland 24-1-2019

Er komt nog dit jaar een einde aan het toepassen van overheidsvorderingen door de Belastingdienst bij mensen met problematische schulden. Dit schrijft staatssecretaris Van Ark in een brief aan de Tweede Kamer. Met enkele tussenmaatregelen wil het kabinet de periode tot de inwerkingtreding van de Wet vereenvoudiging beslagvrije voet overbruggen.
Momenteel mag de Belastingdienst in geval van overheidsvorderingen automatisch bedragen tot € 500 afschrijven van de rekening van een belastingschuldige. Voor mensen met schulden is dat een groot probleem. Zij kunnen hierdoor te weinig geld overhouden om van te leven. Daarom wil het kabinet nog dit jaar maatregelen doorvoeren om deze ongewenste situatie te voorkomen.
Een ander probleem voor mensen met schulden is het beslag op toeslagen. Daarom gaat de Belastingdienst kijken naar het buiten werking stellen van deze vorm van beslag.
Naast deze genoemde maatregelen zal de Belastingdienst ook kijken naar het met terugwerkende kracht versoepelen van haar incassobeleid. Een andere belangrijke tussenmaatregel is de ophoging van de beslagvrije voet bij jongeren. Voor hen geldt op dit moment een beslagvrije voet die is gebaseerd op de bijstandsnorm voor jongeren. In de wet vereenvoudiging beslagvrije voet is geconstateerd dat de op die manier vastgestelde beslagvrije voet in een aantal situaties onvoldoende is om in het levensonderhoud te kunnen voorzien. Daarom wordt voor jongeren deze wijziging versneld ingevoerd.
Aan gemeenten wordt, vooruitlopend op de nieuwe wet, gevraagd om voortaan bij de verrekening van schulden met een bijstandsuitkering een beslagvrije voet te hanteren ter hoogte van 95% van de bijstandsnorm. Nu hanteren gemeenten soms nog een lager percentage.
Bron: Min SZW 13-02-2019

Als een pensioengerechtigde geen enkele actie onderneemt met betrekking tot zijn aanspraak op pensioen dat vorderbaar en inbaar is, wil dit niet meteen zeggen dat hij zijn pensioenaanspraak prijsgeeft. Dit blijkt uit een uitspraak van de Hoge Raad.
In deze zaak had een dga op grond van de pensioenregeling met zijn bv vanaf 1 mei 2013 recht op een jaarlijkse pensioenuitkering van € 57.327. De bv betaalde in 2013 echter geen pensioen uit en de dga vermeldde in zijn aangifte inkomstenbelasting over 2013 niets over pensioen van zijn bv. Vervolgens nam de inspecteur met betrekking tot 2013 een tijdsevenredig deel van het pensioen in aanmerking bij de dga. Hof Den Haag vond dit terecht, want volgens het hof had de dga zijn pensioenaanspraak in 2013 door niets te doen prijsgegeven, waardoor de gehele aanspraak in 2013 was belast.
Maar de Hoge Raad oordeelde anders. Volgens de Hoge Raad is het feit dat de dga geen actie heeft ondernomen met betrekking tot zijn pensioen onvoldoende reden om te concluderen dat hij zijn pensioenaanspraak heeft prijsgegeven. Dit nam echter niet weg dat de inspecteur juist had gehandeld, want het tijdsevenredige deel van het jaarlijkse pensioen was in 2013 vorderbaar en inbaar en werd daarom geacht te zijn genoten.
Bron: HR 8-2-2019

In het derde kwartaal van 2018 waren er 1,4 miljoen werknemersbanen in de bedrijfstak zorg en welzijn. Dat is 2,6% meer dan een jaar eerder. Voor alle bedrijfstakken samen bedroeg de groei 2,5%.
De toename van het aantal banen was het grootst in de branches kinderopvang en geestelijke gezondheidszorg (respectievelijk 7,1 en 7,4%). In de branche universitaire medische centra (UMC’s) was de stijging het kleinst (0,8%). Alleen in de branche sociaal werk waren er minder banen vergeleken met een jaar eerder (-2,6%).
In het derde kwartaal van 2018 was 1 op de 6 banen in Nederland een functie in de bedrijfstak zorg en welzijn. De bedrijfstak heeft een lagere deeltijdfactor dan de totale arbeidsmarkt. In de zorg en welzijn is het aantal contracturen gemiddeld 67% van de voltijdsaanstelling. Voor de totale groep werknemers is dat 75%.
De arbeidsmarktcijfers voor de bedrijfstak zorg en welzijn zijn verzameld voor het onderzoeksprogramma Arbeidsmarkt zorg & welzijn (AZW) van CBS. De cijfers van de tien hoofdbranches van de bedrijfstak zijn waar mogelijk uitgesplitst naar 28 RegioPlusgebieden. De resultaten kunnen worden geraadpleegd op AZW StatLine en worden getoond op het AZW-dashboard. Op de AZW-website staat ook een beschrijving van de gebruikte methoden. Met dit programma wil CBS de partijen in de bedrijfstak zorg en welzijn voorzien van eenduidige en betrouwbare informatie over de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt.
Bron: CBS 5-02-2019

Een lening en een hoge rekeningcourantschuld waar geen zekerheden tegenover staan in combinatie met voldoende winstreserves in de bv, leidt volgens Rechtbank Gelderland tot de conclusie dat de totale schuld als belaste winstuitdeling bij de aandeelhouder moet worden aangemerkt.
Een plastisch chirurg hield via een STAK alle aandelen in een bv. Bij de werkmaatschappij van die bv had hij een hypothecaire lening van € 225.000 en een rekeningcourantschuld van € 578.414. In zijn aangifte over 2010 was de rekeningcourantschuld niet vermeld. Voor de aangifte over 2011 vraagt zijn (toenmalige) adviseur een expliciete standpuntbepaling ten aanzien van een in de aangifte opgenomen voorziening. In die aangifte zijn de rekeningcourantschuld en de hypothecaire lening van de plastisch chirurg opgenomen. In januari 2017 legt de inspecteur een navorderingsaanslag op voor een verzamelinkomen van € 876.900, waarvan € 803.414 is aangemerkt als inkomen uit aanmerkelijk belang wegens een belaste uitdeling.
Volgens de chirurg is alleen de aangroei van de rekeningcourantschuld van € 170.523 in 2010 als een uitdeling aan te merken, maar hier is Rechtbank Gelderland het niet mee eens. De bv en de chirurg hadden zich er bewust van moeten zijn dat het niet meer aannemelijk was dat de lening niet meer zou worden afgelost. In dat geval is er sprake van een vermogensverschuiving naar de aandeelhouder. Over de verschuldigde rente, aflossing en zekerheden was niets op schrift vastgelegd. Ook voor de aflossing van de rekeningcourantschuld kon de chirurg geen zekerheden bieden. Daar op diens woning een hypotheek van € 850.000 rustte was deze als mogelijke zekerheid voor de bv van geen betekenis. En ook de financiële positie van de chirurg bood geen ruimte voor het jaarlijks betalen van rente en aflossing. Volgens de rechtbank was het duidelijk dat de opgenomen gelden blijvend aan de bv zijn onttrokken. Daar de bv in 2010 over voldoende winstreserves beschikte om de winstuitdeling te dekken, leidt dit tot de conclusie dat het hier ging om een regulier voordeel uit aanmerkelijk belang.
Bron: Rb. Gelderland 31-01-2019