Laagste ziekteverzuim in de horeca

In 2016 bedroeg het gemiddelde ziekteverzuim 3,9%. Het verzuim is sinds 2006 vrij stabiel en fluctueert tussen 3,8% en 4,2%. In 2014 was het ziekteverzuim met 3,8% het laagst.
In het openbaar bestuur was het ziekteverzuim in 2016 met 5,3% het hoogst, gevolgd door de gezondheids- en welzijnszorg (5,1%). Het ziekteverzuim was het laagst in de horeca (2,2%), gevolgd door de landbouw en visserij met 2,5% verzuim.
Het verschil in ziekteverzuim tussen de bedrijfstakken hangt voor een deel samen met kenmerken van werknemers, zoals leeftijd en geslacht. Daarnaast spelen ook verschillen in arbeidsomstandigheden een rol: al dan niet gevaarlijk of fysiek zwaar werk. Werknemers die gevaarlijk of fysiek zwaar werk doen verzuimen gemiddeld meer. Ook werknemers bij grote bedrijven zijn meer ziek thuis.
Het lage verzuim in de horeca heeft onder meer te maken met de relatief lage gemiddelde leeftijd van werknemers in deze bedrijfstak. Daarnaast mogen werknemers in de horeca vaker dan in andere bedrijfstakken zelf bepalen wanneer ze verlof opnemen en beschikken ze vaker over een flexibel dienstverband. De laatste twee kenmerken hangen samen met een lager verzuim.
Bron: CBS 5-07-2017

Stadionritjes waren zakelijk

Een vastgoedonderneming, een bv, heeft naheffingsaanslagen opgelegd gekregen. De naheffingsaanslagen hebben betrekking op het privégebruik auto. De auto was aan de directeur door zijn bv ter beschikking gesteld en werd, zoals door de onderneming gesteld, alleen zakelijk gebruikt. In hoger beroep spitst het geschil zich toe op de vraag of de directeur inderdaad voor minder dan 500 km privé met de auto heeft gereden. Met name gaat het dan om de vraag of de ritjes naar een stadion, waar de onderneming beschikt over vier business seats als zakelijk zijn aan te merken. De kosten voor de business seats en de seizoenkaarten had de bv telkens in mindering gebracht op de winst. De ritjes naar het stadion waren volgens de onderneming zakelijk omdat de business seats werden gebruikt voor contacten met (potentiële) klanten. Volgens de inspecteur hadden ritten op zijn minst voor een deel een privékarakter. Wel heeft hij ter zitting verklaard dat ritten die in overwegende mate voor zakelijke doeleinden zijn gemaakt, bij de berekening van het aantal privékilometers buiten aanmerking blijven.
Volgens Hof Den Haag heeft de bv aannemelijk heeft gemaakt dat de bezoeken aan het stadion in overwegende mate zakelijke doeleinden dienden. Deze ritten dienen dan, zoals de inspecteur heeft aangegeven, bij de berekening van het aantal privékilometers buiten beschouwing te blijven. De inspecteur heeft zijn stelling dat sommige ritten vooral of uitsluitend privédoeleinden dienden, tegenover de gemotiveerde weerspreking daarvan, niet aannemelijk gemaakt. Voor zover de inspecteur heeft willen betogen dat van de vennootschap kan worden verlangd dat zij een verband legt en aantoont tussen een bepaald bezoek aan het stadion en een specifieke transactie, volgt het hof de inspecteur daarin niet, daar de wet niet voorziet in zo’n vergaande verzwaring van de bewijslast.
Bron: Hof Den Haag 21-06-2017

Gemiste kansen in cao-overleg

Volgens AWVN zou het aan de onderhandelingstafel veel meer moeten gaan om kwalitatieve onderwerpen als de arbeidsmarktkwalificaties en vaardigheden van de werkenden – vaak samengevat onder de term ‘duurzame inzetbaarheid’.
Het door De Nederlandsche Bank en het Centraal Planbureau aangewakkerde debat over de loonontwikkeling in Nederland doet wat dat betreft geen goed, vindt AWVN. Volgens de werkgeversorganisatie gaat in het arbeidsvoorwaardenoverleg om decentraal maatwerk, niet om macro-economische grootheden als de arbeidsinkomensquote of de wens van (inter)nationale organisaties om via hogere lonen de inflatie aan te wakkeren. AWVN wijst erop dat een te hoge loonstijging niet helpt om de economische positie van Nederland in stand te houden, laat staan te verbeteren. ‘Steeds meer bedrijven maken deel uit van een internationaal concern dat nauwlettend de productiekosten van de concerns over de hele wereld in de gaten houdt. Te hoge lonen in Nederland kunnen in de nabije toekomst leiden tot het besluit in de internationale boardroom om komende investeringen en/of productie niet meer in Nederland te realiseren’, aldus Groten.
De werkgevers vinden overigens de roep om loonsverhogingen bij een aantrekkende economie wel begrijpelijk. Daar waar het kan, adviseert AWVN ook een passende loonstijging af te spreken. Wat AWVN betreft zijn passende loonafspraken niet alleen structureel, maar deels ook mee-ademend met de bedrijfs- of afdelingsresultaten. Hoe hoger de omzet, winst en/of klanttevredenheid, hoe hoger de lonen.
Bron: AWVN, 28-06-2017

Geen partiële toepassing vrijwilligersvergoeding

Een secretaris van een stichting heeft in 2013 voor zijn werkzaamheden een bedrag van € 2.080 bruto ontvangen. Op dit bedrag is € 1.082 aan loonheffingen ingehouden en afgedragen. De stichting heeft op 22 februari 2016 schriftelijk aan de secretaris te kennen gegeven dat er in 2013 geen arbeidsovereenkomst tussen hem en de stichting bestond.
De secretaris heeft in zijn aangifte inkomstenbelasting over 2013 de vergoeding tot een bedrag van € 1.500 aangemerkt als vrijgestelde vrijwilligersvergoeding en het restant van € 508 aangegeven als inkomsten uit werk en woning. De inspecteur heeft het bedrag van € 2.080 volledig tot het belastbaar inkomen uit werk en woning gerekend.
In geschil is of de vergoeding tot een bedrag van € 1.500 kan worden aangemerkt als een vrijgestelde vergoeding ingevolge de zogenoemde vrijwilligersregeling.
De rechtbank geeft aan dat aan toetsing aan de vrijwilligersregeling wordt toegekomen indien de werkzaamheden voor de stichting een bron van inkomen vormen. De secretaris heeft ter zitting gesteld dat zijn werkzaamheden voor het verantwoordingsorgaan circa 100 uren in beslag hebben genomen en dat hij in dit kader geen onkosten heeft gemaakt.
De vergoeding komt daarmee neer op circa € 20 bruto per uur en behoort – met voorbijgaan aan de vrijwilligersregeling – tot het belastbaar inkomen uit werk en woning. Daaraan doet het ontbreken van een arbeidsovereenkomst niet af.
Vrijwilligersvergoedingen van ten hoogste € 150 per maand en € 1.500 per kalenderjaar zijn niet belast voor de loon- en inkomstenbelasting. De rechtbank komt tot het oordeel dat de bruto-vergoeding moet worden getoetst aan deze maximumbedragen. Ook voor een partiële toepassing van de vrijstelling zoals de secretaris voorstaat, biedt de wet geen mogelijkheid. De inspecteur heeft de vergoeding terecht tot het inkomen uit werk en woning gerekend.
Bron: Rb. Zeeland-West-Brabant 16-05-2017

Niet resultaat maar handeling belangrijkste

De gemeente Woerden had brede scholen laten bouwen en de btw daarop nagenoeg geheel in aftrek gebracht terwijl de scholen ver onder de waarde waren verkocht aan een stichting die vervolgens gedeelten deels om niet aan derden ter beschikking had gesteld.
De Hoge Raad had aan het EU Hof van Justitie de vraag voorgelegd of een belastingplichtige die een pand laat bouwen en dit pand heeft verkocht voor een prijs die niet alle kosten dekt, terwijl de koper van het pand een bepaalde gedeelte daarvan aan een derde om niet in gebruik geeft, recht heeft op aftrek van alle ter zake van de bouw van het pand in rekening gebrachte btw, of slechts van een deel daarvan, naar rato van het gebruik door de koper voor economische activiteiten (verhuur).
Het Hof van Justitie oordeelde dat de gemeente Woerden gerechtigd was de voorbelasting volledig in aftrek te brengen. Het Europese Hof wijst erop dat in een situatie zoals bij de gemeente Woerden, waarin een goed is geleverd tegen een niet alle kosten dekkende prijs, het Hof in het verleden al heeft geoordeeld dat de uitkomst van een economische handeling voor het recht op aftrek niet van belang is, mits de activiteit zelf is onderworpen aan btw. Dat de verkrijger een gedeelte van het betrokken gebouw om niet aan een derde in gebruik geeft, is in dit verband zonder betekenis. De Hoge Raad heeft einduitspraak gedaan in de zaak van de gemeente Woerden en het oordeel van het Europese Hof overgenomen. De door de inspecteur opgelegde naheffingsaanslag wordt vernietigd.
Bron: HR 23-06-2017