Een transitievergoeding die in een jaar is ontstaan en uitbetaald kan niet als bijzonder inkomen buiten beschouwing worden gelaten voor het bepalen van de huurtoeslag in dat jaar. Het is aan de wetgever om de Awir op dit punt aan te passen.
Een toeslaggerechtigde heeft in 2016 een transitievergoeding ontvangen wegens het beëindigen van een dienstverband. Hierdoor heeft Belastingdienst Toeslagen de eerder toegekende voorschotten zorgtoeslag en huurtoeslag herzien. In 2018 zijn de toeslagen definitief vastgesteld. De toeslaggerechtigde verzoekt de Belastingdienst Toeslagen de transitievergoeding uit 2016 als bijzonder inkomen aan te merken zodat deze voor de berekening van de huurtoeslag voor dat jaar buiten beschouwing wordt gelaten.
Voor de rechter toont de toeslaggerechtigde aan dat er bijna € 700 meer van hem is teruggevorderd dan dat de transitievergoeding hem netto heeft opgebracht. Hij verzoekt de rechter daarom hem alsnog de huurtoeslag over 2016 toe te kennen. Hij vindt dat de transitievergoeding moet worden aangemerkt als een nabetaling van inkomsten omdat deze na de laatste normale maandelijkse loonbetaling is gedaan en een salarisbetaling over voorgaande jaren betreft. Volgens Rechtbank Overijssel blijkt uit jurisprudentie van de Afdeling Rechtspraak van de Raad van State dat het verzamelinkomen zoals door de belastinginspecteur in de aanslag inkomstenbelasting is vastgesteld als uitgangspunt moet worden genomen. In het Besluit op de huurtoeslag (Bht) is aangegeven dat bepaalde bestanddelen van het toetsingsinkomen op verzoek buiten beschouwing kunnen blijven voor het toekennen van huurtoeslag. Nabetaling van inkomsten valt daar onder. De vraag is of de uitgekeerde transitievergoeding is aan te merken als nabetaling van inkomsten. De rechtbank is van mening dat, omdat de aanspraak op de transitievergoeding in 2016 is ontstaan en uitbetaald, die vergoeding niet kan worden aangemerkt als een nabetaling van inkomsten over eerdere jaren die bij de bepaling van de draagkracht voor de huurtoeslag buiten beschouwing moet worden gelaten.
De rechtbank heeft er begrip voor dat de toeslaggerechtigde het als onrechtvaardig ervaart dat uiteindelijk meer van hem wordt teruggevorderd dan hij netto overhoudt aan de transitievergoeding. De transitievergoeding is immers bedoeld om de overgang naar een andere werkkring te vergemakkelijken. Door de transitievergoeding niet als bijzonder inkomen voor de huurtoeslag buiten beschouwing te laten, wordt de bedoeling van de transitievergoeding volledig teniet gedaan. De Awir biedt Belastingdienst Toeslagen op dit moment geen mogelijkheid om hiermee rekening te houden. Aanpassing van de Awir is de taak van de wetgever.
Bron: Rb. Overijssel, 27-08-2018

Volgens Rechtbank Gelderland zou het gebruikelijk loon van een van de aandeelhouders die werkzaamheden verrichtte voor de bv, indien de gebruikelijkloonregeling van toepassing zou zijn geweest, nooit meer zijn dan de onttrekkingen. Volgens de rechtbank was in dit geval echter geen sprake van loon, maar van resultaat uit overige werkzaamheden.
Twee mannen richten in 2013 een bv op en houden ieder 50% van de aandelen. In de loop van 2013 verkopen zij hun aandelen aan een stichting die zij tot en met 2014 zelf besturen.
Na een boekenonderzoek komt de inspecteur tot de conclusie dat één van de mannen werkzaamheden heeft verricht voor de bv. Deze werkzaamheden houden verband met de bouw van een woning. Verder concludeert de inspecteur dat de man wettelijk vertegenwoordiger van de bv is en gemachtigde was tot de bankrekening van de bv. Ook is vermeld dat de man in 2014 van de bankrekening van de bv € 6.150 contant heeft opgenomen. Omdat de man alleen een uitkering van de gemeente in zijn aangifte heeft opgenomen, corrigeert de inspecteur het belastbaar inkomen uit tegenwoordige arbeid voor 2014 met een fictief gebruikelijk loon ter hoogte van € 44.000.
De rechtbank acht het aannemelijk dat de man de opgenomen bedragen aan de vennootschap heeft onttrokken ten behoeve van zichzelf als vergoeding voor zijn werkzaamheden. Omdat niet is gebleken dat sprake was van een (fictieve) dienstbetrekking en de man geen dga van de bv was, kwalificeert de vergoeding niet als loon, maar als resultaat uit overige werkzaamheden. Dit betekent dat voor de IB/PVV 2014 een bedrag van € 6.150 als resultaat uit overige werkzaamheden moet worden aangemerkt. De rechtbank merkt voorts op dat ook als de stichting fiscaal transparant zou zijn en de gebruikelijkloonregeling van toepassing zou zijn, het gebruikelijk loon voor 2014 niet méér bedraagt dan de onttrekkingen in 2014, te weten € 6.150. De rechtbank acht het namelijk aannemelijk dat de vennootschap zich nog in een opstartfase bevond en dat pas eind 2014 is gestart met werkzaamheden. Pas vanaf eind november 2014 vonden de contante opnames plaats. Nu aannemelijk is dat de bouw van de woning de enige activiteit van de vennootschap is geweest, acht de rechtbank aannemelijk dat vanaf dat moment pas werkzaamheden zijn verricht. De man heeft hiermee aannemelijk gemaakt dat het gebruikelijk loon voor het jaar 2014 lager is dan het normbedrag van de gebruikelijkloonregeling. Gelet hierop kan de vraag of de stichting fiscaal transparant is en of de gebruikelijkloonregeling van toepassing is in het midden worden gelaten.
Bron: Rb. Gelderland 16-08-2018

Het bezwaar tegen de vermogensrendementsheffing in box 3 over aanslagjaar 2017 is door staatssecretaris voor de zomer als massaal bezwaar aangemerkt. Belastingplichtigen die in hun bezwaarschrift ook hebben aangegeven de vermogensrendementsheffing als een individuele en excessieve last te ervaren, krijgen een brief van de Belastingdienst waarin wordt uitgelegd dat dat deel van het bezwaar individueel wordt afgehandeld.
Staatsecretaris Snel heeft de Tweede Kamer laten weten dat er zo’n 24.000 belastingplichtigen bezwaar hebben gemaakt tegen de vermogensrendementsheffing in hun aanslag IB 2017. Veel mensen die bezwaar maakten hebben daarbij ook aangegeven de vermogensrendementsheffing als een individuele en excessieve last te ervaren. Formeel moeten al deze bezwaarschriften individueel worden afgehandeld. In het aanwijzingsbesluit voor het massaal bezwaar is immers aangegeven dat men in aanmerking komt voor die bezwaarprocedure als het bezwaar is gericht tegen de berekening van de vermogensrendementsheffing.
De staatssecretaris heeft nu besloten dat deze bezwaarschriften als het ware worden gesplitst. Het deel van het bezwaar dat aangeeft dat het is gericht tegen de berekening van de vermogensrendementsheffing loopt mee in de massaal bezwaarprocedure. Het deel van het bezwaar dat is gericht tegen de individuele en excessieve last wordt individueel afgehandeld. De mensen die beide bezwaren hebben aangegeven krijgen een brief van de Belastingdienst waarin wordt uitgelegd dat het bezwaar tegen de buitensporige last als individueel bezwaar zal worden afgehandeld. De ontvangers van de brief worden in de gelegenheid gesteld om het bezwaar nader te motiveren.
Bron: MvF 29-08-2018

Op Prinsjesdag 2018 zal de staatssecretaris van Financiën het Belastingplan 2019 en waarschijnlijk ook andere fiscale wetsvoorstellen presenteren. Over de inhoud van dit pakket belastingmaatregelen bestaan al de nodige vermoedens, die hier summier zijn weergegeven voor zover zij zien op ondernemers in de inkomstenbelasting.
Het pakket belastingmaatregelen zal vermoedelijk de volgende wijzigingen bevatten.
De invoering van een nieuwe tariefstructuur
Er zijn plannen om de huidige tarieven in de inkomstenbelasting te veranderen in een structuur met maar twee schijven (AOW-ers krijgen te maken met drie schijven). Deze aanpassing zal geleidelijk aan plaatsvinden. In 2021 zal het basistarief 36,93% zijn en het toptarief zo’n 49,5%
Een versobering van aftrekposten
Verschillende aftrekposten, waaronder de ondernemersaftrek en de MKB-winstvrijstelling maar ook de aftrek van alimentatie, zullen per 1 januari 2109 worden versoberd. Deze versobering bestaat uit een verlaging van het toptarief waartegen de aftrek mogelijk is. Dit proces vindt geleidelijk aan plaats, maar uiteindelijk zullen de aftrekposten maar aftrekbaar zijn tegen het basistarief.
Verlaging van de energie-investeringsaftrek (EIA)
In eerste instantie zou de EIA samen met de milieu-investeringsaftrek en de willekeurige afschrijving van milieubedrijfsmiddelen komen te vervallen per 1 januari 2019. De genoemde regelingen blijven gehandhaafd, maar de EIA wordt wel verlaagd van 54,5% naar 45%.
Aanpassing van het autokostenforfait
Het autokostenforfait voor auto’s met een CO2-uitstoot is nu 4% van de cataloguswaarde van de auto, maar vanaf 1 januari 2019 zal deze 4% alleen gelden voor zover de waarde van de auto niet meer dan € 50.000 bedraagt. Over het meerdere zal een correctie gelden van in beginsel 22%.
Verschillende wijzigingen binnen de heffingskortingen
Het kabinet wil de algemene heffingskorting, en de ouderenkorting verhogen. De arbeidskorting en de inkomensafhankelijke combinatiekorting moeten sneller oplopen. De overdraagbaarheid van de heffingskorting tussen partners wordt langzaamaan afgeschaft.

De invoering van de aangescherpte privacywet op 25 mei jongstleden (de AVG) is volgens 89% van de salarisprofessionals veruit het belangrijkste onderwerp dit jaar binnen hun vakgebied. Meer dan de helft (56%) van hen verwacht dat dit ook in 2019 een belangrijk thema blijft. De invoering van deze wet maakt het werk complexer: bijna 6 op de 10 salarisprofessionals geeft aan dat de werkdruk is toegenomen door de AVG.
Dat blijkt uit het ‘Trendonderzoek Salarisprofessionals 2018’ van het Nederlands Instituut Register Payroll Accounting (NIRPA), uitgevoerd door Berenschot en uitgegeven door Performa. Aan het onderzoek deden 1.141 salarisprofessionals mee. Het onderzoek vond plaats van eind april tot eind juni.
Informatievoorziening over de aangescherpte privacywetgeving was niet bij elke organisatie vanzelfsprekend. Bijna een derde (31%) van de salarisprofessionals zegt dat hun afdeling onvoldoende geïnformeerd was over de AVG en de gevolgen hiervan voor de salarisadministratie. De invoering op 25 mei kwam voor veel professionals dan ook te vroeg – 25% van de professionals gaf aan naar verwachting niet op tijd te voldoen aan de nieuwe wetgeving; 13% wist niet of 25 mei gehaald ging worden. En hoewel het onderzoek plaatsvond rondom de invoering van de wet, gaf bijna een derde (30%) van de salarisprofessionals aan geen register van verwerkingsactiviteiten te hebben.
Procedures bij een datalek en verwerkersovereenkomsten waren er in de meeste gevallen wel: slechts 10% geeft aan dat dit niet het geval was, terwijl 16% niet wist of het zo was.
Bron: NIRPA 21-08-2018