Als een iemand een (deel van een) materiële onderneming krijgt geschonken en verder aan de voorwaarden voldoet, heeft hij recht op toepassing van de BOR. Dat een deel van het verkregen ondernemingsvermogen in de afgelopen vijf jaar voor de schenking van samenstelling is veranderd is voor toepassing van de BOR niet van belang.
In 2014 ontvangen een broer en zus van hun vader ieder 20% van de certificaten van aandelen in een houdstervennootschap als schenking. De certificaten hebben voor de vader tot een aanmerkelijk belang behoord. De houdster heeft indirect 55% van de aandelen in de bv. Deze bv heeft een materiële onderneming. In 2013 heeft bv alle activa en passiva van een derde gekocht. Die gekochte activa en passiva vormden een materiële onderneming. Na aankoop door de bv behoorde de activa en passiva tot het ondernemingsvermogen van de bv.
Bij de Hoge Raad is het de vraag of de bedrijfsopvolgingsregeling (BOR) voor de Successiewet van toepassing is op de verkregen certificaten van aandelen in de houdstervennootschap. Rechtbank Noord-Holland heeft geoordeeld dat de BOR niet van toepassing is. De Hoge Raad zet uiteen dat bij verkrijging van certificaten in een bv, voor de BOR vereist is dat die bv een materiële onderneming drijft. Ook is een voorwaarde dat die bv ten minste vijf jaar die onderneming heeft gedreven. Het begrip materiële onderneming ziet ook op een gedeelte van een materiële onderneming, als dat gedeelte een zekere zelfstandigheid bevat.
Beslissend voor toepassing van de BOR bij verkrijging van certificaten van aandelen in een vennootschap met een materiële onderneming, is de situatie op het tijdstip van verkrijging. Als op dat moment al sprake is van een vennootschap met een materiële onderneming dan is niet van belang hoe het vermogen in de afgelopen jaren voor de schenkingsdatum tot stand is gekomen. Anders gezegd bij verkrijging certificaten van aandelen van de vennootschap met een materiële onderneming hoeft niet te worden onderzocht of en in hoeverre daarin zelfstandige gedeelten zijn te onderscheiden. De Hoge Raad oordeelt dat de BOR van toepassing is op de verkrijging van de certificaten van aandelen in de houdstervennootschap.
Bron: HR 29-05-2020, nr. 19/01680

Bij UWV zijn sinds 6 april 140.000 aanvragen ingediend voor de eerste tranche van de tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging Werkgelegenheid (NOW 1.0). Daarvan zijn er inmiddels 123.000 goedgekeurd. Werkgevers hebben tot en met 5 juni de tijd om een aanvraag in te dienen voor NOW 1.0.
De aanvraagtermijn voor NOW 1.0 liep aanvankelijk tot en met 31 mei. Onlangs is een aantal aanpassingen in de regeling opgenomen. Om werkgevers die daardoor mogelijk toch aanspraak kunnen maken op de regeling de kans de geven alsnog een aanvraag in te dienen, is de aanvraagperiode verlengd tot en met 5 juni.
De 123.000 werkgevers van wie de aanvraag inmiddels is goedgekeurd hebben samen 2,1 miljoen mensen in dienst. Het grootste deel van deze werkgevers heeft inmiddels zowel het eerste als de tweede termijn van het toegekende voorschot ontvangen. In totaal gaat het daarbij om een bedrag van € 4,5 miljard euro. Het verwachte omzetverlies dat deze werkgevers hebben opgegeven is gemiddeld 68%. In totaal zijn tot nu zo’n 8.500 aanvragen afgewezen.
De top-3 van sectoren die het grootste aandeel hebben in het aantal toekenningen is onveranderd. De sector ‘horeca en catering’ is goed voor de meeste toegekende aanvragen (24.096), daarna volgen de sectoren ‘detailhandel’ (23.342) en ‘overige commerciële dienstverlening’ (21.500).
Het kabinet heeft inmiddels ook een tweede termijn van de NOW-regeling aangekondigd (NOW 2.0), voor tegemoetkoming in de loonkosten van juni, juli, augustus en september. De systematiek is hetzelfde, maar de voorwaarden voor NOW 2.0 wijken op een aantal punten af van de lopende NOW-regeling. Aanvragen kunnen vanaf 6 juli worden ingediend bij UWV. Zo gauw de regeling definitief is vastgesteld zal UWV werkgevers daarover uitgebreid informeren.
Bron: UWV.nl 29-05-2020

Verzendt de Belastingdienst een verminderingsbeschikking met daarop de vermelding ‘uitspraak op bezwaar’? En staat hier een uiterste datum op wanneer het beroepschrift moet zijn ingediend? Dan mag belanghebbende van die datum uitgaan, ook al is de feitelijke termijn om in beroep te gaan dan al voorbij.
Een man verleent zorg aan zijn broer die een persoonsgebonden budget (PGB) ontvangt. De zorgverlener krijgt vanuit het PGB betaald. Op de inkomsten heeft de man een bedrag in aftrek gebracht vanwege ingekochte zorg. Die ingekochte zorg heeft de zorgverlener contant betaald. Bij Rechtbank Den Haag is de aftrek voor de ingekochte zorg in geschil.
De rechtbank toetst eerst ambtshalve of het beroepschrift ontvankelijk is. De uitspraak op bezwaar is van 23 augustus 2019. Het beroepschrift is van 15 oktober 2019. De rechtbank heeft het beroepschrift dus na zes weken ontvangen. Toch oordeelt de rechtbank dat het beroep ontvankelijk is. De Belastingdienst heeft namelijk een verminderingsbeschikking verzonden op 6 september 2019. Op deze beschikking stond ‘uitspraak op bezwaar’. Ook staat op de beschikking dat de uiterste datum om in beroep te gaan 18 oktober 2019 is. Onder die omstandigheden oordeelt de rechtbank dat het ingestelde beroep ontvankelijk is.
Het baat de zorgverlener echter niet. De rechtbank vindt de verklaring van de man op zich wel geloofwaardig. Voor de rechtbank heeft de zorgverlener namelijk verklaard dat het moeilijk is om geschikte zorgverleners te vinden. Bovendien willen die zorgverleners alleen de zorg verlenen als zij contant worden uitbetaald. De rechtbank vindt echter dat de zorgverlener de gang van zaken met schriftelijke stukken had moeten onderbouwen. Door dat na te laten heeft hij geen inzicht kunnen geven in de gang van zaken en de kosten van de ingekochte zorg. De rechtbank geeft daarom de inspecteur gelijk en weigert de gevraagde aftrek.
Bron: Rb. Den Haag 26-3-2020

Een man vindt dat hij geen belasting over zijn spaargeld hoeft te betalen, omdat hij al belasting heeft betaald over zijn (gespaarde) arbeidsinkomsten. Ook is de man van oordeel dat zijn vermogen als oudedagsvoorziening onbelast moet blijven net als pensioenkapitaal.
In 2015 heeft de man € 985.282 op spaar- en betaalrekeningen staan. Na aftrek van de vrijstelling van € 42.660, heeft de man als zijn aandeel in het belastbaar inkomen in box 3 € 19.708 aangegeven. Hij vindt dat hij geen belasting over een deel van dit inkomen hoeft te betalen en gaat in beroep bij Rechtbank Den Haag.
De man geeft aan dat het gespaarde geld dient voor zijn pensioen. Bovendien heeft hij hierover al belasting betaald toen hij dit geld als loon heeft gekregen. Er is sprake van dubbele belastingheffing. De rechtbank is het niet met deze stelling eens. Het forfaitaire voordeel in box 3 en de arbeidsinkomsten waaruit het vermogen in box 3 is ontstaan, zijn twee verschillende inkomensbronnen. Arbeidsinkomsten behoren tot het belastbaar inkomen uit werk en woning. Als iemand ervoor kiest deze inkomsten niet te consumeren, dan kunnen deze vermogensbestanddelen opbrengsten generen. Die opbrengsten kunnen en mogen dan afzonderlijk in de heffing worden betrokken volgens de rechtbank. Er is geen dubbele heffing.
Ook met zijn tweede stelling heeft de man geen succes. Een fiscaal toelaatbare pensioenregeling moet aan allerlei strikte voorwaarden voldoen. Denk daarbij aan een direct verband tussen het te bereiken pensioen, arbeidsduur en het arbeidsinkomen. Bij een zuivere pensioenregeling vindt belastingheffing pas plaats bij het ontvangen van de uitkeringen. Het opgebouwde pensioenkapitaal behoort dan niet tot box 3. Er gelden wel allerlei restricties, waaronder een afkoopverbod. Bij spaargeld als oudedagsvoorziening zijn er geen restricties. De man kan vrijelijk over zijn spaargeld beschikken. Een pensioenregeling en een oudedagsvoorziening in de vorm van een spaartegoed zijn geen gelijke gevallen.
Bron: Rb. Den Haag 26-3-2020