Ondeugdelijk procederen helpt eigen vordering ‘om zeep’

Een gemachtigde van een zorgverzekeraar stelt namens de zorgverzekeraar dat een verzekeringnemer diverse facturen onbetaald heeft gelaten. In dit kader zijn meerdere dagvaardingen tegen de verzekeringnemer uitgebracht. Deze zijn niet aangebracht op de rol of ingetrokken, omdat daarna door de verzekeringnemer betalingen zijn gedaan voor in totaal € 1.455,86. Ondanks al die betalingen stelt de (gemachtigde van de) zorgverzekeraar dat er nog een bedrag openstaat van € 120,91, bestaande uit een hoofdsom van € 76,11 en incassokosten. De verzekeringnemer heeft tegen die vordering verweer gevoerd. Hij heeft hierbij gemeld het spoor bijster te zijn. Hij is in korte tijd al drie keer eerder door de zorgverzekeraar gedagvaard, en gelet op de door hem gedane betalingen en het ontbreken van een totaaloverzicht van de openstaande nota’s en zijn betalingen is het voor hem onmogelijk om uit te zoeken of het bedrag waarvoor hij nu is gedagvaard (de vierde dagvaarding) al of niet al door hem is betaald. Volgens hem betroffen zijn betalingen ook het thans gevorderde bedrag. De kantonrechter van Rechtbank Limburg gaat mee met de verzekeringnemer. De kantonrechter overweegt dat in de drie eerdere dagvaardingen (waarvan er maar twee te traceren waren op de rechtbank) net zoals in de vierde dagvaarding het ontbreekt aan een deugdelijke onderbouwing van de vordering, waarbij de kantonrechter meeneemt dat geen deugdelijk overzicht is overgelegd van de totale vorderingen en de door de verzekeringnemer gedane betalingen. De vordering is opgesplitst in meerdere kleinere vorderingen en dat maakt het geheel niet bepaald overzichtelijk. Volgens de kantonrechter is sprake van een gebrekkige presentatie van het feitenmateriaal. Daardoor en door de gedateerdheid van de vorderingen is het volgens de kantonrechter voor de verzekeringnemer onmogelijk om zicht te krijgen op de achtergrond en de gerechtvaardigdheid van de in onderdeeltjes gesplitste vordering. De kantonrechter oordeelt dat niet alleen de verzekeringnemer maar ook de rechter zelf op het verkeerde been is gezet door de (gemachtigde van de) zorgverzekeraar. Hierdoor wordt volgens de kantonrechter de verzekeringnemer onrecht aangedaan wordt. Volgens de kantonrechter is niet gebleken dat er nog een bedrag van € 76,11 open staat. Vanwege het ontbreken van bewijsstukken en een deugdelijke toelichting van de zijde van de zorgverzekeraar wijst de kantonrechter de vordering van de zorgverzekeraar af. Volgens de kantonrechter heeft de zorgverzekeraar door haar slordige wijze van procederen haar eigen vordering ‘om zeep geholpen’.
Bron: Rb. Limburg 23-08-2017

Meer R&D-uitgaven

In 2016 zijn de uitgaven van bedrijven, instellingen en het hoger onderwijs aan (eigen) R&D met ruim 4% gegroeid. Vooral bedrijven spendeerden meer aan R&D. Deze uitgaven namen ten opzichte van 2015 met 462 miljoen toe en kwamen uit op 8,1 miljard euro. Ook instellingen en het hoger onderwijs gaven meer uit aan R&D. Deze groei (2%) was bescheidener. Ook het aantal arbeidsjaren dat met R&D is gemoeid nam toe naar 133.000 arbeidsjaren (+3%).
In 2016 werd 2,03% van het bruto binnenlands product besteed aan R&D-activiteiten. Dit is evenveel als in 2015 en 2014 (beide jaren 2%), maar hoger dan in de jaren daarvoor (1,9%). De ambitie van het kabinet is een R&D-intensiteit van 2,5% van het bruto binnenlands product. Met een R&D-intensiteit van 2% scoort Nederland rond het Europees gemiddelde.
Bedrijven kunnen hun productieproces opknippen en delen daarvan elders in de wereld opzetten. Dit gebeurt ook met de kennisintensieve delen van het proces of zelfs met een hele R&D-afdeling. De R&D-uitgaven van Nederland in het buitenland zijn tussen 2014 en 2016 met bijna een derde toegenomen, van bijna 1,5 miljard euro in 2014 naar 2,2 miljard euro in 2016. Bedrijven nemen daarvan het merendeel voor hun rekening. Omgekeerd ontvangt Nederland ook steeds meer R&D-gelden uit het buitenland. In 2014 ging het om 1,7 miljard euro, in 2016 2,2 miljard euro. Daarmee is ongeveer een zesde van de totale R&D-uitgaven in Nederland vanuit het buitenland gefinancierd. Er is een duidelijk verschil tussen de R&D-bestedingen in het buitenland van het bedrijfsleven enerzijds en instellingen en hoger onderwijs anderzijds. Nederlandse bedrijven besteden netto fors meer R&D uit in het buitenland, terwijl Nederlandse instellingen en hoger onderwijs netto-ontvanger zijn van R&D-gelden uit het buitenland.
Circa 30 procent van de private R&D-uitgaven komt voor rekening van bedrijven in Noord-Brabant, met name in de regio rond Eindhoven. Samen met Zuid-Holland zijn bedrijven in deze twee provincies goed voor bijna de helft van de private uitgaven aan R&D. Noord-Holland staat op de derde plek.
Bron: CBS 27-10-2017

Eigen parkeervergunning geldt niet voor huurauto

Gemeente Amsterdam heeft aan een man naheffingsaanslagen parkeerbelasting opgelegd gedurende de periode dat de man tijdelijk gebruik maakte van een huurauto. De man was het hier niet mee eens omdat hij beschikte over en gebruik maakte van een parkeervergunning voor zijn eigen auto en hij had geparkeerd in een straat waar die parkeervergunning geldig was. Hof Amsterdam oordeelde dat de naheffingsaanslagen terecht door de gemeente zijn opgelegd, omdat de man niet voldeed aan de voorwaarden voor tijdelijke omzetting van de parkeervergunning. Hij heeft zodoende dus geparkeerd zonder een geldige parkeervergunning, zodat hij voor het parkeren betaaldparkerenbelasting was verschuldigd. Dat de regels over de verschuldigdheid van deze vorm van parkeerbelasting niet voldoende duidelijk zouden zijn, werd door het hof verworpen. De man werd door het hof in het ongelijk gesteld, waarna hij beroep in cassatie instelde en daarbij een klacht heeft aangevoerd. De Hoge Raad maakt er echter weinig woorden aan vuil en doet de zaak als een art. 81 Wet RO-zaak af.
Bron: HR 22-09-2017

Overeenstemming over aanpassing Detacheringsrichtlijn

De afspraken moeten leiden tot een nieuwe Europese Detacheringsrichtlijn, die de vorige uit 1996 gaat vervangen. Volgens de voorstellen die de Europese Commissie maart vorig jaar heeft gelanceerd moet een gedetacheerde werknemer beloond worden volgens de in het werkland geldende cao. De Europese ministers zijn nu overeengekomen dat de maximumduur van detachering wordt beperkt tot 12 maanden. In het oorspronkelijke voorstel van de Europese Commissie was een beperking tot twee jaar opgenomen, waarna de gedetacheerde werknemer onder de verplichte beschermende regels van het arbeidsrecht van het werkland vallen. In de Europese minsterraad konden alleen de ministers van Polen, Hongarije, Litouwen en Letland zich niet vinden in de aanpassing van de Detacheringsrichtlijn.
De bedoeling is dat de aanpassingen na een overgangstermijn van vier jaar in werking treden. De transportsector blijft voorlopig uitgezonderd. Voor die sector wordt er gewerkt aan speciale regels.
Bron: div.media 24-10-2017

Gemiddelde WW-premie daalt verder

De gemiddelde sectorpremie voor de Werkloosheidswet daalt voor 2018 van 1,36% naar 1,28%. 45 sectoren hebben te maken met een premiedaling, voor 14 sectoren stijgt de premie. De grootste premiedaling doet zich voor bij de sector Schildersbedrijf, de sterkste toename kent de bankensector. Die laatste sector heeft te maken met stijgende WW-lasten doordat de werkgelegenheid terugloopt als gevolg van voortgaande automatisering.
Het aantal WW-uitkeringen is in 2017 fors gedaald, maar dit vertaalt zich maar gedeeltelijk terug bij de vaststelling van de sectorpremies. Volgens het UWV zijn hiervoor vier redenen. Ten eerste neemt de uitkeringslast dit jaar minder af door een gemiddeld hogere uitkering als gevolg van de aanpassing van het Dagloonbesluit waarmee nadelige gevolgen voor onder andere flexwerkers in de WW ongedaan zijn gemaakt. Ook weegt mee dat naar verwachting van het CPB de daling van de werkloosheid volgend jaar afneemt. Een derde reden is volgens UWV de indeling van uitzendorganisaties in een andere sector dan Uitzendbedrijven. Hierdoor hebben deze sectoren te maken met relatief hogere WW-lasten. Daarnaast is bij een aantal sectoren gekozen voor het verhogen van de WW-reserves om daarmee grote premiestijgingen bij toekomstige tegenvallers te voorkomen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de sector Bouwbedrijf.
Bron: UWV 23-10-2017